Original:
Wilhelm von Ockham argumentiert für die Autonomie Gottes von moralischen Vorschriften
Licet odium, furari, adulterari et similia habeant malam circumstantiam annexam de communi lege, quatenus fiunt ab aliquo qui ex praecepto divino obligatur ad contrarium, tamen [...] possunt fieri a deo sine omni circumstantia mala annexa. Et etiam meritorie possunt fieri a viatore, si caderent sub praecepto divino. [...] Voluntas creata obligatur ex praecepto dei ad diligendum deum, et ideo stante illo praecepto non potest bene odire deum nec causare actum odiendi. [...] Sed deus [...], sicut potest causare totaliter actum diligendi sine bonitate vel malitia morali, quia bonitas moralis vel malitia connotant quod agens obligatur ad illum actum vel eius oppositum, ita potest causare totaliter actum odiendi deum sine omni malitia morali.
Quelle:
Wilhelm von Ockham:
Fragen zum 2. Buch der Sentenzen
/
In II Sententiarum
q. XV / 5 p. 352f..
Edition: Opera theologica
Auslegung:
Ockham dehnt das Argument auch auf moralische Fragen aus und betont, dass Gott die moralischen Gebote ändern oder übertreten kann, denn sie gelten nur deswegen, weil er sie eingesetzt hat. (VL Gott und die Welt)
Themen:
-
Freiheit
-
Moral
-
Gott und die Welt