Original:
Die Arten von Substanzen nach Aristoteles
νῦν δὲ περὶ τῶν ὁμολογουμένων οὐσιῶν ἐπέλθωμεν. αὗται δ᾿ εἰσὶν αἱ αἰσθηταί. αἱ δ᾿ αἰσθηταὶ οὐσίαι πᾶσαι ὕλην ἔχουσιν. ἔστι δ᾿ οὐσία ἄλλως μὲν ἡ ὕλη (ὕλην δὲ λέγω ἣ μὴ τόδε τι οὖσα ἐνεργείᾳ δυνάμει ἐστι τόδε τι), ἄλλως δ᾿ ὁ λόγος καὶ ἡ μορφή, ὃ τόδε τι ὂν τῷ λόγῳ χωριστόν ἐστιν· τρίτον δὲ τὸ ἐκ τούτων, οὗ γένεσις μόνου καὶ φθορά ἐστι, καὶ χωριστὸν ἁπλῶς· τῶν γὰρ κατὰ τὸν λόγον οὐσιῶν αἱ μὲν αἱ δ᾿ οὔ.
Quelle:
Aristoteles:
Metaphysik
/
Τὰ Μετὰ τὰ Φυσικά
/
Metaphysica
(
Metaph.)
VIII 1, 1042a 25-31.
Edition: Aristotle’s ›Metaphysics‹. A Revised Text with Introduction and Commentary by W. D. Ross. Volumen 1–2, Oxford 1924.
Themen:
-
Substanz
-
Antike Philosophie I