Original:
Der arabische Aristoteliker Ibn Rušd/Averroes fasst in seinem Kommentar zur aristotelischen Physik, der ins Lateinische übersetzt wurde, noch einmal das aristotelische Curriculum zusammen
[1r] Vtilitas eius [i.e. huius libri] est pars utilitatis scientiae speculatiuae: et declaratum est
in scientia considerante in operationibus uoluntariis, quod esse hominis secundum ultimam perfectionem ipsius, et substantia eius perfecta est ipsum esse perfectum per scientiam speculatiuam: et ista dispositio est sibi faelicitas ultima et sempiterna uita. [...] [1v] [...] Et declarauit Alexander in prooemio huius libri quomodo sequitur scientia harum uirtutum ad scientiam speculatiuam [...] [2r] [...] Proportio eius [i.e. huius libri] omnibus scientiis speculatiuis, scilicet comparatio scientiae naturalis est secundum proportionem partis ad totum: quia sc[i]entiae sunt duobus modis: unus numeratur propter exercitium, sicut mathematica: alius propter perfectionem, per quam ipsum est, et est
scientia naturalis, et diuina.
Quelle:
Averroes :
Kommentar zu Aristoteles’ Physik
/
In Aristotelis Physicam commentarium
N.N..
Edition: Venetiis 1560
Auslegung:
Ibn Rušd, der bedeutendste arabische Aristoteliker, fasst in seinem Kommentar zur aristotelischen Physik, der wie viele seiner Werke ins Lateinische übersetzt wurde, das theoretische Glücksideal der Antike und den Weg dahin zusammen. (VL Freiheit).
Themen:
-
Aristoteles
-
Physik/Naturphilosophie
-
Wege des Ich
-
Freiheit