Original:
Für Thomas ist der Zugang der Vernunft auf die Welt nichts anderes als eine komplette Neudeutung der Wirklichkeit durch die Vernunft
[1] Quia [...] natura determinata est ad unum nec potest esse processus naturae in infinitum, necesse est peruenire ad aliquam ultimam formam, ex qua sumatur differentia specifica. [...]
[2] Sed processus rationis non est determinatus ad aliquid unum, sed, quolibet dato, potest ulterius procedere. Et ideo quod in uno actu accipitur ut circumstantia superaddita obiecto [...] potest iterum accipi a ratione ordinante ut principalis conditio obiecti determinantis speciem actus.
[3] Sicut tollere alienum [...] constituitur in specie furti [...]. Sed quia ratio etiam de loco vel de tempore, et aliis huiusmodi, ordinare potest; contingit conditionem loci circa obiectum accipi ut contrariam ordini rationis [...]. Unde tollere aliquid alienum de loco sacro addit specialem repugnantiam ad ordinem rationis.
Quelle:
Thomas von Aquin:
Summa theologiae I-II
/
Summa theologiae
(
Sth.)
I-II 18, 10 resp.
Edition: N.N.
Themen:
-
Freiheit
-
Vernunft
-
Plan Gottes