Original:
Albertus Magnus definiert die freie Entscheidung (liberum arbitrium) als ein zwischen Vernunft und Wille anzusiedelndes Vermögen
Eligere est actus liberi arbitrii, quod est potentia media inter rationem et voluntatem habens aliquid ab utraque, sed formale in ipso est illud quod est voluntatis. […] Praeferre aliquid alteri iudicando et determinando, quod est faciendum, est rationis; hoc enim est per modum veri et per modum artis. […] Sed cum in electione sit dirigere et peccare, oportet quod reducatur ad principium, quod est deflexibile et iudicabile, et hoc est liberum arbitrium. […] Unde idem subiecto est consiliatum, quod quaeritur, determinatum ratione et electum, sed secundum formam desiderati, quam habet, eligibile differt.
Quelle:
Albertus Magnus:
Über die Nikomachische Ethik
/
Super Ethica
III (p. 160, 37-57 Kübel).
Edition: N.N.
Themen: