Original:
Robert von Melun (ca. 1100-1167) benennt die Freiheit als typisches
Merkmal des Menschen
[1] Nam non est ita, ut quidam putant, liberum arbitrium diffiniendum potestas
et ad bonum et ad malum deflectendi. Si enim liberi arbitrii haec diffinitio
sufficiens esset, nec spiritus confirmati nec spiritus dampnati liberum
arbitrium haberent, eo quod spiritus confirmati ad malum se flectere non
possunt nec spiritus dampnati ad bonum. [...] Liberum arbitrium [...] bonum
creationis est et magna dignitas naturae rationalis, sine qua etiam nec
rationalis esse posset.
[2] Sed si hee liberi arbitrii partes sunt, sine quibus esse non potest, nulla liberi arbitrii diffinitio videtur assignari posse, secundum quam liberum arbitrium in deo esse possit. In eo enim potestas peccandi esse non potest. Ipse namque solus absque omni coactione et sine omnis debiti obligatione que facere vult facit et que dimittere vult dimittit, et ideo in eo non solum arbitrium liberum est, verum etiam liberrimum.
Quelle:
Robert von Melun:
Zusammenstellung der Lehrsätze
/
Sententiae
Sententiae I, II, [0], 93 und 95; Hs. Brügge 191, f. 175vb.
Edition: Brügge
Auslegung:
Die freie Entscheidung ist keine Fähigkeit sich zum Guten und zum Bösen zu wenden, sondern ein Gut der Schöpfung
Themen: