Original:
Robert von Melun über das Problem der menschlichen Identität
[1] Anima enim et caro una sunt persona ex personali unione et non
identitate substantiae, sicut et unus homo anima humana et caro humana
sunt, eo quod ex ipsorum ad invicem unione sit, quare aliquid homo sit et
dici possit.
[2] Unus tamen est homo qui dicit mente se servire legi dei et carne legi
peccati [...] Homo enim interior et exterior unus est homo, eo quod in unitate
personae conveniunt quae unus est homo de qua predicatio diversa fieri solet
propter diversas substantias quae in identitate personae in ipso homine
connectuntur. [...]
[3] Non enim falso dicitur Petrus Romae esse et in caelo, sed ipsum tanquam
in caelo existentem pro nobis precamur orare dicentes ,sancte Petre, ora pro
nobis‘. Atque eundem Romae iacentem debita devotione veneramur nec
alium dicimus illum esse qui in caelo glorificatus est et alium illum qui
Romae sepultus requiescit.
Quelle:
Robert von Melun:
Zusammenstellung der Lehrsätze
/
Sententiae
Sententiae I, II, [0], 36.
Edition: Brügge
Auslegung:
Die menschliche Identität ergibt sich aus der Einheit von Seele und Körper in der Person. Die verschiedenen Substanzen sind in der Identität der Person verbunden.
Themen: