Original:
Diotimas Schilderung des mystischen Aufstiegs:
Μετὰ δὲ τὰ ἐπιτηδεύματα ἐπὶ τὰς ἐπιστήμας ἀγαγεῖν, ἵνα ἴδῃ αὖ ἐπιστημῶν τὸ
κάλλος, καὶ βλέπων πρὸς πολὺ ἤδη τὸ καλὸν μηκέτι τὸ παρ᾿ ἑνί [...], πολλοὺς
καὶ καλοὺς λόγος καὶ μεγαλοπρεπεῖς τίκτῃ καὶ διανοήματα ἐν φιλοσοφίᾳ
ἀφθόνῳ, ἕως ἂν ἐνταῦθα ῥωσθεὶς καὶ αὐξηθεὶς κατίδῃ τινὰ ἐπιστήμην μίαν
τοιαύτην.
πειρῶ δέ μοι, ἔφη, τὸν νοῦν προσέχειν ὡς οἷόν τε μάλιστα. ὃς γὰρ ἂν μέχρι
ἐνταῦθα πρὸς τὰ ἐρωτικὰ παιδαγωγηθῇ, θεώμενος ἐφεξῆς τε καί ὀρθῶς τὰ καλά,
πρὸς τέλος ἤδη ἰὼν τῶν ἐρωτικῶν ἐξαίφνης κατόψεταί τι θαυμαστὸν τὴν φύσιν
καλόν, τοῦτο ἐκεῖνο, ὦ Σώκρατες, οὗ δὴ ἕνεκεν καὶ οἱ ἔμπροσθεν πάντες πόνοι
ἦσαν.
Quelle:
Platon:
Das Gastmahl / Symposion
/
Συµπόσιον
/
convivium
(
symp.)
210c-e.
Edition: Burnet
Auslegung:
Platon über den Aufstieg zum Schönen (VL
Wege des Ichs )
Themen:
-
Philosophie
-
Seele
-
Wege des Ichs
-
Gott und die Welt