Original:
Platon im Theaitet über die Erkenntnisgegenstände für die Seele
ΣΩ. Δεινὸν γάρ που, ὦ παῖ, εἰ πολλαὶ τινες ἐν ἡμῖν ὥσπερ ἐν δουρείοις ἵπποις
αἰσθήσεις ἐνκάθηνται, ἀλλὰ μὴ εἰς μίαν τινὰ ἰδέαν, εἴτε ψυχὴν εἴτε ὅ τι δεῖ
καλεῖν, πάντα ταῦτα συντείνει, ᾗ διὰ τούτων οἷον ὀργάνων αἰσθανόμεθα, ὅσα
αἰσθητά. [...] καί μοι λέγε· θερμὰ καὶ σκληρὰ καὶ κοῦφα καὶ γλυκέα δι᾿ ὧν
αἰσθάνῃ, ἆρα οὐ τοῦ σώματος ἕκαστα τίθῃς; ἢ ἄλλου τινός;
ΘΕΑΙ. Οὐδενὸς ἄλλου. [...]
Quelle:
Platon:
Theaitet
/
Θεαίτητος
/
Theaetetus
(
Tht.)
184d-e.
Edition: Platonis opera. Recognovit brevique adnotatione critica instruxit I. Burnet. Tomus 1–5, Oxford 1899–1906.
Themen:
-
Seele
-
Erkenntnis
-
Antike Philosophie I