Original:
Der letzte Definitionsversuch von Wissen im Theaitet
ΣΩ. ἴσως γὰρ οὐ τοῦτό τις αὐτὸν ὁριεῖται, ἀλλὰ τὸ λοιπὸν εἶδος τῶν τριῶν ὧν ἕν
γέ ἔφαμεν λόγον θήσεσθαι τὸν ἐπιστήμην ὁριζόμενον δόξαν εἶναι ὀρθὴν μετὰ
λόγου.
ΘΕΑΙ. Ὀρθῶς ὑπέμνησας· [...] τὸ δὲ δὴ τρίτον τί λέγεις;
ΣΩ. Ὅπερ ἂν οἱ πολλοὶ εἴποιεν, τὸ ἔχειν τι σημεῖον εἰπεῖν ᾧ τῶν ἁπάντων
διαφέρει τὸ ἐρωτηθέν. [...] Φέρε δὴ πρὸς Διός· πῶς ποτε ἐν τῷ τοιούτῳ σὲ
μᾶλλον ἐδόξαζον ἢ ἄλλον ὁντινοῦν; [...] Ἐὰν δὴ μὴ μόνον τὸν ἔχοντα ῥῖνα καὶ
ὀφθαλμοὺς διανοηθῶ, ἀλλὰ καὶ τὸν σιμόν τε καὶ ἐξόφθαλμον, μή τι σὲ αὖ
μᾶλλον δοξάσω ἢ ἐμαυτὸν ἢ ὅσοι τοιοῦτοι;
ΘΕΑΙ. Οὐδέν. [...]
Quelle:
Platon:
Theaitet
/
Θεαίτητος
/
Theaetetus
(
Tht.)
208bc, 209bc.
Edition: Platonis opera. Recognovit brevique adnotatione critica instruxit I. Burnet. Tomus 1–5, Oxford 1899–1906.
Themen:
-
Wissen
-
Antike Philosophie I
-
Erkenntnis